Heerlijk gefietst vanmorgen.

Op de terugweg was ik even getuige van een gesprekje ( of was het een goedbedoeld preekje... tussen een lief ouder vrouwke en haar buurman. Ze was ijverig het onkruid aan 't wieden achter de haag, en terwijl ze fluks naar beneden ging om een dikke bos gras uit te trekken, hoor ik haar zeggen:" Vijftien pintjes, das nie normaal he." Waarop hij heel rustig repliceerde:"Das heel normaal."
Ik moest er stilletjes om lachen en dacht even terug aan de tijd dat ze nog godsdienstles gaf . Ze was de toon nog niet verleerd, alleen het vermanende vingertje kwam nu niet naar boven, want ja, ze had nu haar handen vol met....juist ja, gras